% vreters

% vreters
hellingvreters

op en af

op en af

Cube

Stoneman Spiral

Stoneman

vrijdag 30 september 2016

Vrijdag 30 september 2016

TRE CIME DI LAVAREDO 

Hoog tijd om de Tre cime do Lavaredo eens voor te stellen ...

Tijdens mijn rit van de Stoneman ROAD was dit de VIJFDE col van de zeven ...amaai wat een kreng !!!



Zo zou ik hem ook wel eens willen beklimmen .... volgend jaar in Mei misschien !!!







Dan ben ik wel al 66 jaar en eigenlijk had ik gezegd dat het dit jaar de laatste keer was ... ik heb dat kreng al 13 keer beklommen .... en hij wordt steeds steiler mijn gedacht .......




Hoe donkerder de kleur , hoe steiler !!!!



















boven : de gegevens van de laatste 3,6 km ..... het is niet niks ..... amaai de procenten vliegen je om de oren ..... Gemiddeld 12,4 % met vele uitschieters boven de 20%.......;

wat een prengel .... ik had van voor 34 tanden en vanachter 32 ... en nog keek ik naar beneden of er soms nog meer waren hahaha ... als vijfde col ..... een hele beproeving ........

dan ook nog op het heetst van de dag ..; recht in de zon ... wel een voordeel is dat er dan niet veel auto's meer naar boven rijden ... het is nl een tolweg en de auto's moeten 25 euro betalen ... fietsers mogen gelukkig gratis .... het zou er nog moeten bijkomen dat we moesten betalen om af te zien ....


In elk geval is de totale klim amper 7,5 km maar superlastig .... het begint aan het Misurina meer ..; de eerste km is al direkt tot 19%   dan volgt er een vlak stuk tot de plaats waar de auto's tol moeten betalen en vervolgens gaat het een 400 tal meter zelfs naar beneden .... dat haalt het gemiddelde wel sterk naar beneden en het is zwaar om daarna weer de juiste cadans te vinden .... op de kleinste versnelling zoveel is zeker ..... en niet te ver vooruit kijken zodat je niet teveel van dat zwart asfalt voor je omhoog ziet kruipen ...
dan volgt er een lang recht stuk en dat vind ik het moeilijkste ... je ziet teveel ... zodra je aan de bochten komt is het ondanks nog steiler toch makkelijker omdat je in de bochten een beetje kan foetelen en zigzaggend over de weg rijden zodat de benen toch even ontspannen ....
de laatste twee km zie je de Auronzo hut ( top) liggen maar die komt tergend langzaam dichterbij ....
Twee keer zet ik even voet aan de grond om even op adem te komen .....
Boven was het erg druk ... vele en vele geparkeerde auto's ..... ik rij onmiddellijk naar de achterkant van de hut om mijn polsband af te stempelen ( checkpoint Stoneman)
De tang is echter gestolen en ik maak dan maar een foto als bewijs dat ik er was ..... amaai ... wie steelt nu een tang ??? wat kun je daar in hemelsnaam mee doen ???? later op de dag merk ik dat ook de tang op de Passo san antonio gestolen is ..... ik meld dat aan de organisator ... hij wist er al van ...; al tweemaal is dat gebeurt verteld hij mij.....

omdat de weg dood loopt voor de racefiets moet ik via dezelfde weg terug naar beneden ... dan pas zie je hoe steil dat onding is ..... omdat ik géén helm heb ( in de volgauto laten liggen ) rij ik niet al te snel naar beneden en kan op die manier een beetje genieten van het uitzicht .....

nog twee cols te gaan maar ik wist dan al dat het goud binnen handbereik was ..... de lastigste cols waren achter de rug .... en ik was toch nog een beetje voor op het schema....


De Lavaredo is en blijft een kuitenbijter ... ook de beroepsrenners bijten hierop hun tanden stuk ....
ook die mannen moeten op zulk een dag een paar tanden laten bijsteken vanachter .... 28 en 30 zijn géén uitzondering ....
Toch hopen bewondering ... ze rijden juist geteld de dubbele snelheid als ik naar boven .... ik reed konstant 8 KM/u   die mannen zestien à zeventien km/u ... ga er maar eens aanstaan ....

ze zijn dan wel jong en licht ... maar toch ... hopen respect ........
Diegene onder jullie die de Lavaredo al eens gereden hebben , weten waarover ik het heb .....

waarschijnlijk ga ik volgend jaar in Mei terug en hoop dat er nog pakken sneeuw ligt ... het is eens wat anders ..... we zien wel .... er zijn al een paar gegadigden ....;


Dit is de trofee van de ROAD marathon... op voorwaarde dat je op één dag ZEVEN cols en 193 km en 4738 hoogtemeters kan overwinnen ....mij pakken ze hem niet meer af ..... volgend jaar misschien nog een steen erbij ??? eerst gezond blijven ... maar plannen kan géén kwaad en het doel heiligt de middelen ..... als een mens een doel heeft .... dan kan hij veel

IF you can dream it , you can do it !!!!









Mooie trofee en mooie kledij ..... ik ben er trots op !!!!!!

***************************************************************************










dinsdag 27 september 2016

Dinsdag 27 september



Vandaag samen met Guy : 106 km en zie de verdere gegevens van boven .... 4400 caloriën ... verbruikt ..ofschoon we onderweg ook enkele naar binnen gewerkt hebben ...
Super mooi weer , een beetje fris bij de start maar al snel deed het zonnetje zijn werk ...

op en af in het Luikse en in het land van Herve ..... even een stop aan de étangs de la Julienne in Argenteau ...

mooi gelegen vijvers onder aan de klim va, de Sarolay .... Twee valdieus Blond gingen zonder probleem naar binnen en in het zonnetje smaakten ze overheerlijk ....

verder ging de rit viaRichelle , Blegny , Julemont , st. Jean Sart en nles Waides naar Dalhem en Moelingen ....

in Neerharen bij Mesjeu nog een paar Valdieukes .... smaakten heerlijk ....
mooie rit mooie terrasjes en heerlijk bier ..... goed gezelschap en een goed gemiddelde voor deze rit ..; bijna 27 KM /h ... méér moet dat niet zijn ...
ik heb genoten en hopelijk mijne maat ook ...

géén foto's gemaakt .... genen tijd .... en géén goesting .....

voilà ... mooie rit maar een kort verslag ....


PS :
bij de start weeral een platte batterij voor het electronisch schakelen .... ???? moet dit eens kontroleren ... ik denk dat de batterij na drie jaren trouwe dienst de geest heeft gegeven ... morgen verdere kontrole .. er zijn géén problemen : enkel oplossingen ...

%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%
lekkere kip aan t spit ging er vlotjes binnen    klik op de video


een selfie in de bergen ....



zondag 25 september 2016

Zondag 25 september 2016


Gisteren mooi ritje  !!zaterdag morgen .... ondanks het mooie weer , maar weinig fietsers op de baan .... ik heb ervan genoten .... en ook van het mooie terrasje in Sibbe ( mijn vaste stopplaats)
een mooie fietscafé en ook een mooie parking voor de fiets ... vlakbij de RODE LANTAARN ....

ik heb genoten van het zonnetje en de lekkere Kwaremont ... ik hoefde zelfs niets te betalen ... de herbergier is een fietsliefhebber en ook een koerskenner ... hij wist mijn inspanning van de Stoneman naar waarde te schatten en bood me daarom twee drinks kostenloos aan .... waarvoor beste dank ... niet zozeer voor de drank maar voor de waardering .... hij heeft benul van km en hoogtemeters ....

ik heb er in elk geval van genoten ... ook van het supermooie weer ....

Thuis had het vrouwke weeral lekker gekookt ( buiten op het vuur )

wat een feest weeral .... ik geniet er mateloos van ........

%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%

De zondag morgen : ik kijk naar buiten en het zonnetje schijnt al volop .... ik beslis om er aangename voormiddag van te maken /

Korte mouwen en korte broek ... eind september ... het gebeurt niet vaak .... zonder helm en zeer matig tempo en klein verzet peddel ik naar Nederland ....kringel krangel kom ik op mooie plaatsen en geniet van het LICHTSCHOUWSPEL

de zon schijn mooi tussen de bomen en ik geniet van de schilderijen van Breugel ...



Kijk eens naar dat lichtspel en de mooie holle wegjes .... ik geniet er steeds weer van ....




Onder aan de SNYDERSBERG geniet ik even van het watervalletje en ook van de zeer oude tractor !!!

.....


verder en steeds de oogjes wijd open geniet ik van een lokale visvijver in Geulle ... wat een rust ... ik blijf er een kwartiertje kijken en heb een leuke babbel met een visser ...



even een paar foto's schieten en dan verder .... klein verzet en genietend van de natuur , ondertussen recupereren op de fiets ... na de inspanningen van de voorbije tijd is dit ECHT genieten !!! haren in de wind ... goede morgen hier goede morgen daar ....wat kan fietsen mooi zijn ...



genieten van al wat beweegt ... even een foto












In Borgharen even genieten van het lokale kasteel , ik heb een babbel met de eigenaar .... amaai wat een mooi werk heeft deze man geleverd om het kasteel zo mooi te restaureren ....
de wielertoeristen vliegen er in razend tempo voorbij : FOUT ... even stoppen en genieten .....


 Maastricht ontwaakt en ik geniet ......




De maas staat extra laag en de koeien nemen een koele duik ..; zie foto ....

Even later bij Mesjeu een paar lekkere leffes en wat zeveren met andere klanten en wielertoeristen ...
weeral een perfecte zondagmorgen .... het moet niet altijd snel gaan .... af en toe rustig en genieten van de mooie plaatsjes aan de maaskant ....

Thuisgekomen had het vrouwke alweer een heerlijk aperitiefje voorbereid ...sardientjes in olijfolie gebakken ... daarbij een heerlijk wit wijntje .....
een lekker douche en vervolgens friet beafsteak ..; zeg nu zelf .... a perfect day ....
de koers op tv en ook het veldrijden heb ik ook nog meegepikt .....



%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%



Morgen ga ik wat ik de tuin klussen maar dinsdag of woensdag staat er weer een dagtrip op het programma van +/- 200 km ... waarschijnlijk Monschau .... ik wacht op een seintje van mijne maat ;
morgen weet ik meer ... het blijft droog dus genieten we ervan .... een mooi terrasje zal er zeker bij zijn ....

de druk is van de ketel en de buit is binnen , nu is het verdere verloop van het seizoen gewoon bezig blijven en zoveel mogelijk genieten ...gezond blijven is de hoofdzaak ...

%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%ù


donderdag 22 september 2016

Donderdag 22 september 2016



Hier nog wat beelden en info over mijn avontuur van mountainbike "Stoneman".....

110 km en méér dan 4000 hoogtemeters .....

ontbijt om 04.00 uur s' morgens .... met de wagen een verplaatsing van ongeveer "35 km naar de startplaats in SEXTEN .... start om 06.00 uur stipt .... eerst een drietal km asfalt maar steeds méér dan 10% bergop ....

 vertrokken in de schemering maar al gauw werden de silhouetten van de bergen zichtbaar ... ik heb ervan genoten ... ofschoon het nog erg vroeg was ... ook van de stilte ... niets maar dan ook niets te horen .....



af en toe stoppen en een foto maken ( kost natuurlijk wel veel tijd ) maar omdat ik niet OP TIJD aan t rijden ben geniet ik er ook van en toegegeven dat een foto maken ook een beetje recupereren is ...


Al snel kwam het zonnetje piepen en de toppen van de bergen veranderden van kleur ..; een prachtig schouwspel ..... vroeg opstaan loont de moeite !!

snel won ik aan hoogte en het panorama en de kleuren wisselden snel .... ik geniet met volle teugen ... en probeer zoveel mogelijk op te slaan op mijn harde schijf .....

een mooie foto maken is ook een kunst .... kijk maar eens naar de deze .... tussen de takken van de lorken door de bergen van de sextener dolomieten op de achtergrond ...
het grootste zonneuurwerk te wereld .......
van links naar rechts ( neuner... zehner , elfer en zwölfespitze en uiterst recht Einserspitze ...
als de zon boven de desbetreffende toppen staat kun je exact zeggen hoe laat het is zonder uurwerk ....!!! heel mooi ....

even water tappen aan een berghut ..... ze liggen nog allemaal in bed ..... het is nog maar zeven uur ....


wat een rust en wat een luxe ... vloeiend en lekker water ....




de panorama's volgen in snel tempo op ... wat een sprookje .....!!!!!



milledju ... wat een zicht , maar ik moet verder ..; de tijd dringt ... nog 100 km te gaan en méér dan 3000 hoogtemeters resten nog naar de finisch ....



Ik ben ondertussen al ver boven de boomgrens .. ik zit al op 2400 meter hoogte en geniet mateloos van de uitzichten ....



alléén wat koeien en geiten kom ik tegen .... weeral even een foto ... en snel verder ..... de zon klimt al hoger en doet verrekt goed op " mijne pokkel";;;;;;

eindelijk aan het eerste kontrolepunt .... Leckfeldsattel .... ik knip een gaatje in mijn polsband en zet mijn weg verder ( bergop) naar de Demutpassage ....
wereldvermaarde passage van ongeveer twaalf kilometer lang en uiterst moeilijk ... behendigheid en concentratie zijn uiterst belangrijk ....
Ik worstel er mij door .... met moeite moet ik zeggen ... talloze keren afstappen vanwege te moeilijk of te gevaarlijk .... ik neem géén risiko's maar het afstappen vergt veel krachten .... na 100 keer begint het op mijn zenuwen te werken en ik schreeuw uit volle borst " KLOTEBERG" niemand kan me horen .....( gelukkig)



onder de rotsen door loopt het pad met soms vervaarlijke afgronden ..... uiterste concentratie vereist ....ik ben alleen ..... soms vraag ik me af af dat wel verstandig is maar anderzijds hoef je naar niemand te kijken en aan niemand rekenschap af te leggen ....



De weg is gemarkeerd met tekens van de stoneman en ook met hoopjes stenen op mekaar ..; zie foto ...

de zon klimt hoger en hoger en ik begin het vervaarlijk warm te krijgen ..... het sleuren en trekken tussen de stenen eisen hun tol .....



wat een panorama ..... ik dwing me toch om steeds weer foto's te maken alsook met de twee camera's maak ik voortdurend beelden om later een mooie video te maken .... het kosten krachten ... vééél krachten .... maar nu heb ik géén spijt omdat ik nogmaals kan genieten van de beelden ....
het gaat niet zonder moeite en GOLD moet je verdienen .... alles op één dag .... milledju ik moet voortmaken want ik weet wat er nog moet komen ....
steeds op en af en steeds hopend : nu zal het wel een tijdje bergaf gaan !!! NOPE .. alweer een klotestuk bergop ... steeds mijn moed bijeenrapend ...

weeral een akelig stuk bergop tussen " klauwen"..... er komt géén eind aan die verdomde DEMUTPASSAGE ......

trekken en sleuren tussen de stenen .... een ware marteling .... kilometers aan een stuk ..; de tijd tikt ongenadig verder ....

Passo SILVELLA ...... tweede checkpoint ..... miljaar wat een kloteberg ...... maar toch is de liefde haatverhouding groot .... ik steek mijn middenvinger omhoog en zeg in mijn eigen : GESCHAFT !!!

het tweede gaatje op mijn polsband is een feit ... nog drie te gaan en nog 2700 hoogtemeters .... amaai ... ik begin te twijfelen .... het is al bijna middag en ik heb nog géén 20 kilometer afgelegd .... haal ik het wel ???

nog snel een foto van de controlepost en hupsakee verder naar PADOLA ..... een lange maar zéér vermoeiende afdaling ... van uitrusten is géén sprake .... uiterst geconcentreerd door de stenen naar beneden ..... onder in het dal heb ik dertig km op de teller en nog 80 te gaan .... het is middag ... aan het toeristenbureau neem ik de derde controlepost voor mijn rekening ....
Ik kan niet aan de verleiding weerstaan en in een plaatselijk café bestel ik een grote pint ... ik werk tegelijk twee repen naar binnen .... met mijn beste italiaans maak ik de mensen wegwijs dat ik aan de stoneman bezig ben .....het enige wat ze zeggen is " MAMA MIA".....
méér hoef ik niet te weten en na amper 15 minuten moet ik verder ( ik was nog graag gebleven maar dat gaat niet als je voor goud gaat moet je verder verder en nog eens verder )
ik kijk op mijn roadbook en zie dat er nu een makkelijk stuk zit aan te komen ... 6 kilometer bergop waarvan vier door de stenen ... maar dat valt helemaal tegen ... wat een kloteweg ... niet steil maar ik heb veel moeite om in het zadel te blijven ... de ondergrond is dermate slecht dat het quasi onmogelijk is om te fietsen ... ik verlies veel kostbare tijd en het kost ongelooflijk veel inspanning ....
boven op de Kreuzbergpas  trakteer ik mezelf weer op een dikke pint ... het was nodig ... ook snel water bijvullen en na amper tien minuten verder .... de ober ...kijkt me bewonderend aan en zegt STONEMAN ORO ?????..... wauw ...... hij zegt :naar de croda rossa ... volgend stempelpunt ... Mezza ora ( halfuur)  ik ken de weg vanbuiten en blijf steeds in het zadel en inderdaad na een halfuur ben ik boven ...... vlug wat drinken ,stempelpost ... gaatje knippen en weeral gaan de duimen omhoog van de plaatselijke mannen die aan de skilift staan .... bravo bravo vai vai !!!waren de woorden ... nog één stempel rest er voor goud maar eerst nog zes kilometer bergaf naar sexten en vervolgens 8 km bergaf naar Toblach ...

Het is ondertussen halfvijf en als ik Toblach aankom..... nog twintig kilometer bergop ... van 1200 meter naar 2554 meter ... de Beruchte MARKINKELE .... Cornetto di Confine ....
een hele klus als je er fit aan moet beginnen laat staan als je stikkapot bent .... de twijfels beginnen toe te slaan ... het is warm héél warm .... toch beslis ik om eraan te beginnen .... klinkt het niet dan botst het maar .... je grenzen verleggen , de knop omdraaien ....

ik bel naar mijn maat die in het hotel wacht op mijn sein om me op te pikken in Toblach op een afgesproken plaats .... ik zeg hem dat het laat gaat worden .... ik doe mijn best ...... ok ...hij wacht verder om een seintje ....

van het thuisfront krijg ik konstant aanmoedigingen via SMS .... ondertussen is de stroom van mijn GPS uitgevallen en mijn I phone begint ook te sputteren ; nog maar 16% batterij .... omdat de GSM toch héél voornaam is besluit ik over te gaan op de zware middelen : uitschakelen dat ding om de batterij te sparen .....

In het Sylvestertal kom ik voorbij aan de laatste hut .... het is dan al zes uur en nog tien kilometer klimmen door de stenen met steeds méér dan 10%.....
IK MOET STOPPEN wegens watertekort en ik drink snel een laatste GROTE pint ...... de vrouw van de hut weet waar ik mee bezig ben en geeft me moed weliswaar hoofdschuddend( meedelijden of bewondering ??? ik denk beide) ... ofschoon ik de berg héél goed ken infomeer ik naar de nodige tijd die ik nodig zal hebben ... ze zegt : wandelaars 2 uren en 15 minuten ..... amaai het is ondertussen al 18.15 uur en ik begin me verschrikkelijk op te jagen .... ik maak dan ook een grote BEGINNERSFOUT ..... ik start vééééél te snel en dat moet ik cash betalen ...... miljaar ... de laatste twee kilometer ... ik kom géén poot meer vooruit .... opgeven of niet ????

Ik neem bij manier van spreken het woordenboek en scheur het bladzijde met opgeven eruit !!!! miljaar ... zo dicht bij de top ,zo dicht bij goud ..... al moet ik op mijn kniën naar boven maar dat laatste gaatje zal ik hebben in mijn polsband .... het is trekken en sleuren meer wandelen als fietsen maar dan om 19.50 ben ik eindelijk boven ......een geweldig moment van emotie overvalt mij ;;; moeilijk uit te leggen ....... supertrots .... bijna wenen van geluk ... voor een stom gaatje in mijn polsband ... ik heb het gehaald ....ik sta op méér dan 2500 meter hoogte

snel een foto ... snel mijn GSM opstarten en vrouwlief en enkele vrienden op de hoogte brengen ....
ook snel naar het hotel bellen en zeggen aan mijne maat .....vertrek maar ... binnen twintig minuten ben in Toblach aan de wagen ...




Weeral een grote misrekening ..... na vijf minuten afdalen zie ik NIKS meer .... géén kloten en levensgevaarlijk door die stenen en de afgronden .....
ik besluit het kalm aan te doen ....maar zelfs langzaam is het een  gevaarlijke bedoening .... moe maar stik naar de kloten kom ik Toblach aan om 21.00 uur ....
snel de fiets op de fietsdrager en zonder te wassen of te douchen naar het hotel voor het avondmaal .... ik krijg geen brok door mijn keel deels van emotie deels van de inspanning .... op kosten van het hotel vloeide de champagne rijkelijk en om halftwaalf stond ik eindelijk onder douche .....
ik viel nadien als een blok in slaap .....

voilà het relaas van een uiterst mooie maar vermoeiende dag !!!!!!

s' morgens om 8 uur was ik al present aan de startplaats 35 km verderop om mijn trofee in ontvangst te nemen ... APETROTS ....
  Hier nogmaals de link van de video op youtube

https://youtu.be/-eNW0TAfQAs


gewoon kopiëren en plakken in youtube of google